Uzun yıllardır partilerinin başında bulunan ve amaçları iktidara gelmek olmasına karşılık bir türlü bunu başaramayan başarısız siyasi parti liderlerine seslenmek istiyorum.

Vatandaşın verdiği vergilerin toplandığı hazineden alınan yardımlarla yaptırdıkları sırça köşk misali parti binalarında oturup, gününü gün eden ve iktidara gelemese de kendisiyle birlikte, işaret ettiği kişileri milletvekili seçtirmek suretiyle ayrıcalıklı kılan ancak buna karşılık kendilerini seçen halka yıllardır vaatten başka bir şey veremeyen, aksine sadaka politikasıyla devlete el açan yığınlar yaratan duyarsız sözde liderlerin ve politikacıların yakamızdan düşmelerini, yerlerine halka gerçekten hizmet edecek kişilerin seçilebilmesi için, antidemokratik Siyasi Partiler ve Seçim yasalarını değiştirmelerini bekliyorum.

Bunlar yapılmadığı sürece, halen üzerinde çalışılmakta olan yeni Anayasa yapma girişiminin de sağlıklı bir netice vermeyeceğini belirtmek isterim. Adeta kapı kulları olmuş parti delegeleri ve “atanmış Milletvekilleri”nin sayesinde 1946 yılından beri koltuğuna yapışan sözde liderler yerlerini bırakmamak için parti kongrelerinde akla hayale gelmeyecek manevralar yaptıkları sürece belki liderlikleri sürecek, ama ne partilerinde ne de ülkede demokrasi olmayacaktır.

Bu koltuğa yapışma geleneğinin tek istisnası SODEP genel başkanı Erdal İnönü olmuştur.

Seçimleri kaybettiğinde genel başkanlık görevinden istifa ederek ayrılmıştır.

Diğer bir çok isim ise ara dönemlerde görevlerinden alınmışlar, ancak “bir bilen” olarak gene dışarıdan yeni oluşumları idare etmişlerdir.

Bunun dışında, ya ölüm yada toplumca kabul edilemeyecek bel altı kasetlerle koltuklarından ve Milletvekilliğinden ayrılmak zorunda kalmışlardır.

Bilindiği üzere son dönemde muhalefet partilerinde bu “yöntemle” mecburi ayrılmalar olmuştur.

CHP eski genel başkanı da aynı şekilde “liderlik koltuğunu” kaybetmişse de partisince, ilk genel seçimlerde gene Milletvekili olarak parlamentoya girmesinde sakıncalı görülmemiştir.

En yüksek maaşı almak için gece yarılarında defalarca Milletvekili maaş operasyonlarını yapılırken, sözde bir iki eleştiri dışında topluca hareket etmeleri, ne kadar halktan kopuk olduklarınınmuhalefete en somut örneğidir.

Milletvekilleri gene konu kendileri olduğunda, sağlıkta (katılım payı ödememek istediği yerde tedavi olmak), emeklilikte (2 yılda emekli olmak), indirimler veya ayrıcalıklar sağlanmakta hiç bir sakınca görmemektedir.

Bu ve bunun gibi bir çok konuda, basının da sesiz kalmasıyla, vatandaşın gözüne baka, baka fütursuzca bir çok ayrıcalıklı imkana kullanır durumdadırlar.

Bugün, birçok milletvekili adına parti disiplini denilen, gerçekte lidere bağımlılık olan gariplik çerçevesinde, özgür iradelerini kullanmakta zorlanmaktadırlar. Birçoğu, özgür olarak fikrini ve düşüncesine açıkladığında parti liderinin hışmına uğramaktan korkmakta, oylamalarda lideri neyi işaret ediyorsa o yönde oy kullanmaktadır.

Ülke menfaatleri ve halkın çıkarları ise özgür ve gerçekten halkı temsil eden milletvekilleri ile liderlerin olmasını gerektirmektedir.

Nejad KUMBASAR
SBF 1976, İçişleri Bakanlığı E. Başkontrolörü

Kaynak: www.cayyoluhaberbulteni.com
Haber Detay: www.cayyoluhaberbulteni.com/CayyoluHaberDetaylari.asp?ID=5844