Çankaya’nın arkalarında bir yerler... Arkadaşlar bize ulaşıyorlar. “Çok güç durumda olan insanlar var.” diyorlar. İki kamyonu tepeleme dolduruyoruz. Bazı eşyaları alacak olanlar belirli. Depodaki tüm giysiler bir gün önceden ayıklanıyor. Sonra oraya ulaşıyoruz... İsteklere göre ev eşyalarını dağıtıyoruz. Ardından giysilere geliyor sıra... Bizim bir gün boyunca ayırdığımız ikinci el giysiler beş dakika içinde paylaşılıyor ve yok oluveriyor.

Bir çuval dolusu oyuncak çocuklara dağıtılıyor... Belki o güne değin hiç oyuncakla oynamamış minikler dağıtımı yapan arkadaşların boyunlarına sarılıp yanaklarından öpüyorlar... Evet, burası öteki Çankaya ve burada yoksulluk tam anlamıyla diz boyu...