Memleketin Birinde... Adamın Biri...
- Yorumlar: 0
- 03 May 2010 00:00
- Haber kategori: Çayyolu
- Ekleyen:
- Ziyaretler: 1948
- Son Güncelleme: -/-
Memleketin birinde, adamın biri var olan siyasal düzeni değiştirmek istediği için hapis cezası almış. Ortamı gerginleştirmek istemeyen iyi niyetlilerin arabuluculuğuyla, süresi dolmadan serbest bırakılmış. Becerikli bir taktikçi olan adam, aldığı cezayı pekâlâ siyasi başarıya çevirebilmiş.
Memleket kültürel bakımdan ikiye yarılmış. Bir yanda ağır bir toprak ağalığı sisteminin bağnaz tutuculuğu ve itaate alışık, aydınlanmamış yoksul yığınlar, öbür yanda şaşırtıcı bir yaratıcılık eğilimi... Memleketin nasıl yönetileceğine dair toplumsal uzlaşma kurulamamış. Saltanatı geri getirmek isteyenler, cumhuriyetçiler, sol devrimciler, askeri darbe yanlıları kâh düşüncelerini açıklayarak, kâh gizleyerek birbirleriyle iç içe siyaset sahnesini dolduruyorlarmış. Memleketi hiçbir komşusu sevmiyor, ona güvenmiyormuş. Memleketin onuru yaralı, iktisadi durumu ise bozukmuş; işsizlik üst derecelerde.
Adamın, güven aşılayıcı söylemlerle korkutucu eylemleri birlikte yürüten enerjik ve atak siyasi örgütü, başını adanmış kişilerin çektiği sivil bir ordu gibiymiş.
Eğitimi kıt, söylemleri tutarsız adamı ve örgütünü, önceleri aklı başında kimse ciddiye
almamış; ülkenin beyni için alay konusu bile olmuş bu yeni siyasi hareket. Ne var ki ülkenin bitkisel sinir sistemiyle adamın arasında gelişen ve anahtarla kilidin, tencereyle kapağının uyumuna benzeyen örtüşmeyi, kendine fazla güvenen üst beyin hafife almaktaymış. Ancak gözlem gücü ve sezgileri güçlü küçük bir azınlık, adamın ve partisinin ülkeye ürkütücü bir tehdit olabileceğini sezerken, yavaş yavaş parti dışındaki herkesi de bir güvensizliktir almış. Ne var ki parti büyüyormuş. Aslında herkes "gerçekçi'' (!) davranıyormuş, sol siyasetçiler bile! Yani, ellerinden kayan halkı yakalayabilmek için adamı ve partisini kullanabileceklerine inanıyorlarmış. Oysa tek yapmaları gereken birleşip adama açıkça karşı durmak! Sol grupların ne hikmetse birbirleriyle değil de sağcılarla ittifak kurdukları bu tuhaf ortamda, adamın kanser uru gibi büyüyen partisini kâh denetime alabilmek, kâh bölebilmek hülyalarıyla, para, siyasa ve darbe odakları, adam ve yandaşlarıyla uğursuz bir iktidar dansına başlamışlar. Entrikanın bini bir para! Her kafadan bir değil bin sesin çıktığı bu kaotik ortamda ülke yönetilemez olmuş! Aciz hükümetlere çare diye bir dizi erken seçim ve referandum gelmiş gündeme. Halk seçim sandığından usanmış. Böylece, cumhurbaşkanını halkın seçmesi, sonra da cumhurbaşkanını n ülkeyi kararnamelerle yönetmesi oylanıp kabul edilmiş. Bin parçaya bölünmüş siyasi haritanın her bölümünün çeşitli kişisel hesaplarla ve küçük grup çıkarları uğruna önayak ya da alet oldukları bu erken seçimler zinciri sonucunda, tek parti iktidarına giden yolların taşları bir bir döşenmiş. Oysa tek yapılacak şey açıkça, adama ve partisine karşı durmakmış!
almamış; ülkenin beyni için alay konusu bile olmuş bu yeni siyasi hareket. Ne var ki ülkenin bitkisel sinir sistemiyle adamın arasında gelişen ve anahtarla kilidin, tencereyle kapağının uyumuna benzeyen örtüşmeyi, kendine fazla güvenen üst beyin hafife almaktaymış. Ancak gözlem gücü ve sezgileri güçlü küçük bir azınlık, adamın ve partisinin ülkeye ürkütücü bir tehdit olabileceğini sezerken, yavaş yavaş parti dışındaki herkesi de bir güvensizliktir almış. Ne var ki parti büyüyormuş. Aslında herkes "gerçekçi'' (!) davranıyormuş, sol siyasetçiler bile! Yani, ellerinden kayan halkı yakalayabilmek için adamı ve partisini kullanabileceklerine inanıyorlarmış. Oysa tek yapmaları gereken birleşip adama açıkça karşı durmak! Sol grupların ne hikmetse birbirleriyle değil de sağcılarla ittifak kurdukları bu tuhaf ortamda, adamın kanser uru gibi büyüyen partisini kâh denetime alabilmek, kâh bölebilmek hülyalarıyla, para, siyasa ve darbe odakları, adam ve yandaşlarıyla uğursuz bir iktidar dansına başlamışlar. Entrikanın bini bir para! Her kafadan bir değil bin sesin çıktığı bu kaotik ortamda ülke yönetilemez olmuş! Aciz hükümetlere çare diye bir dizi erken seçim ve referandum gelmiş gündeme. Halk seçim sandığından usanmış. Böylece, cumhurbaşkanını halkın seçmesi, sonra da cumhurbaşkanını n ülkeyi kararnamelerle yönetmesi oylanıp kabul edilmiş. Bin parçaya bölünmüş siyasi haritanın her bölümünün çeşitli kişisel hesaplarla ve küçük grup çıkarları uğruna önayak ya da alet oldukları bu erken seçimler zinciri sonucunda, tek parti iktidarına giden yolların taşları bir bir döşenmiş. Oysa tek yapılacak şey açıkça, adama ve partisine karşı durmakmış!
İktidar dansında çekilen el enseler ve abes figürler sonucunda, halkın gelişmiş beynine itici ve gülünç gelen, aslında son derece cahil olan, fiziksel erkek güzelliğinden de hiç nasibini alamamış bu adamın, toplumun gelişmemiş bilinç altına seslenen garip çekiciliği, güçlü çenesi, bağırmaya dayanıklı gırtlağı ve saldırgan tavırları sayesinde, daha da artmış! Karizmatik bir lider olup çıkmış adam! Öfkeli buyrukların ağırlığını hissettirdiği bir gelenek ortamının ezik ve aydınlanmamış insanları, asla gerçekleşmeyecek rüyalarında kendilerini içlerinden biri belledikleri adamla özdeşleştirirken, güncel gerçeklikte onun emrine girmek için koşuyorlarmış. Boşuna mı "Halk sahte peygamberleri sever'' demiş, bu ülkenin bir düşünürü!
Böylece adam, elbirliğiyle iktidara taşınmış. Erken seçimler zinciri kesilmek bilmiyormuş.
Adamın partideki sağ kolu, seçim arifesinde güncesine şöyle bir kayıt düşmüş: "Artık savaşmak kolay, çünkü devletin bütün kaynaklarından yararlanabiliriz. Radyo ve basın elimizde. Ortaya bir propaganda şaheseri çıkaracağız.. Ve bu sefer parasızlık çekilmeyecek elbette.''
Adamın partideki sağ kolu, seçim arifesinde güncesine şöyle bir kayıt düşmüş: "Artık savaşmak kolay, çünkü devletin bütün kaynaklarından yararlanabiliriz. Radyo ve basın elimizde. Ortaya bir propaganda şaheseri çıkaracağız.. Ve bu sefer parasızlık çekilmeyecek elbette.''
Elbette parasızlık çekilmeyecekti. Halka, emeğe, sol siyasalara duydukları iliklerine işlemiş nefretten arınamayan büyük para sahipleri, işlerine yarayacağını düşündükleri adam iktidara yerleştikçe açacaklardı kesenin ağzını! Oysa onların da defterlerinin dürülmesi yakındı. Parasal gücün verdiği sahte güvenle burunlarının ucunu göremiyorlardı. Adamın partisi tüm devlet olanaklarını kullandığı, basının büyük kısmının onun borazanını öttürdüğü sonuncu demokratik seçimde bile aslında yüzde kırk küsurdan fazla oy alamamıştı! Yani hâlâ azınlıktaydı! Bütün bu süreçte, adamın ve adanmış yardımcılarının hareket kesintiye uğrayacak, parti kapatılacak diye tir tir titredikleri dönemeçlerden geçilmişti; başarısızlık an meselesiydi, an! Ama her dönemeçte talihi-yoksa karşıtlarının bir türlü aralarında uzlaşıp kesin ve açık bir yol izleyememelerindeki basiretsizlik mi demeli- adamın yardımına yetişmişti!
Bu arada adam, ulusu için sanal bir siyasi ve kültürel tarih kurguluyor, bu sentetik tarihi eğitimsiz kitlelerin genç nüfusuna aşılıyordu. Maziye dair gerçekleri dile getirenlere bunak gözüyle bakıyordu bu gençler. Adamın yandaşları artık basından ibaret değildi. Onun tarihçileri, onun felsefecileri, onun sosyologları, ona hayran komedyenler türemişti. Adam, çıraklık döneminde bazı dersleri iyi bellemişti. Şöyle yazıyordu:
"Devletin asal organlarından birini ele geçirmedikçe devlet ele geçirilemez.'' Onun için,
kendisine pek fazla güvenmeyen orduyla arasını iyi tutmaya bakıyor, polisin içinde kendisine bağlı bir polis oluşturuyordu. Şöyle diyordu: "Yeni devleti kurmadan eskisini yıkmakla ihtilal olmaz. Önce eski devletin çatısı altında yeni devlet kurulacak.'' Başarıya ulaştıktan sonra şöyle diyecekti: "İktidarı tamamen ele geçirdikten sonra, eski devletin kalıntılarını süpürmek sadece birkaç haftamızı aldı.'' Evet, başarıya ulaşacak, ülkenin geçmişinde darbecilerin bulunduğu gerçeğinin de desteğiyle sanal bir darbe ortamı yaratacak, bu belirsizlikte asıl darbeyi kendi vuracak, demokrasiyi ilga edecekti! İzleyen ilk ve elbette son halkoylamasında seçmenlerin yüzde doksan dokuza yaklaşan kısmı önderlerine güvendiklerini belirteceklerdi. Gerçekten de artık ulusal iradeyi yutmuş, sindirmişti; gerçekten ayaklar baş olmuştu. Tüm generaller ve yargıçlar adama bağlılık yemini etmek zorunda bırakıldılar. Ulusu savunacak hiç kimse kalmamıştı, hiç... Adamın biri, memleketin birini geri dönüşsüz rehin almıştı.
Sevgili okur, hangi ülkeden söz ettiğimi sandınız? Hayır, hayır aklınıza gelenden değil. Memleketin biri, 1920'lerin, '930'ların Almanyası; sihir değmişçesine karizmatik öndere dönüşen, bas bas bağıran cahil küfürbaz ise Adolf Hitler'in ta kendisi idi; devleştirilmiş küçük küçücük adam...
Önemli not: Alıntılar, William Shrirer'in Nazi İmparatorluğunun Doğuşu Yükselişi ve Çöküş (çev. Rasih Güran, Ağaoğlu Yayınevi, 1970) adlı kitabındandır.
Erndüz ATASÜ
Cumhuriyet
Yazarı Tanıyalım: 1947'de Ankara'da doğdu. 1968'de Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesinden mezun oldu. Ayni fakültede uzun yıllar öğretim üyesi olarak çalıştıktan sonra 1997'de Farmakognozi profesörlüğünden emekliye ayrıldı.
Feminist bilinçle kaleme aldığı öyküleri 1981'den bu yana, Sanat Edebiyat'81, Düşün, Çağdaş Türk Dili, Varlık gibi dergilerde; edebiyat sorunları, kitaplar, kadın özgürlüğü, laik toplum ve Cumhuriyet devrimleri üzerine deneme, inceleme ve makaleleri Saçak, Çağdaş Türk Dili, Cumhuriyet Kitap, Varlık, Papirüs gibi dergilerde, Cumhuriyet, Aydınlık gibi gazetelerde yayımlanmaktadır.
Atasü'nün dört romanı, altı öykü ve dört deneme kitabı ve çeşitli ödülleri vardır. Kimi öyküleri başka dillere çevrilmiş, İngiltere, ABD, Fransa, Almanya ve Hollanda'da yayımlanan öykü antolojilerinde yer almıştır.
DAĞIN ÖTEKİ YÜZÜ adlı romanı İngilizceye çevrilmiş ve İngiltere'de yayımlanmıştır. LANETLİLER Almancaya, BİR YAŞDÖNÜMÜ RÜYASI Yunancaya çevrilip bu ülkelerde yayımlanmıştır.
Atasü'nün yapıtları içerdikleri kadınların öznel tarihi, Cumhuriyet devrimlerinin kadın bireyin gözüyle irdelenmesi, kadın erkek ilişkilerinin ve kadın cinselliğinin kadınlar tarafından kavramlaştırılması gibi izlekler ve sorunsallar açısından olduğu kadar, biçim özellikleri, dil ve imge örgüleri bakımından da çeşitli edebiyatçılar ve edebiyat bilimciler tarafından incelenmiştir.
Paylaş
Hiç yorum yok...